Kun je iets over jezelf vertellen?

"Mijn naam is Dries Meddens (Heel en Panheel, 1970). Na twee jaar kunstacademie (Den Haag) en een opleiding tot meubelmaker(Amsterdam) heb ik tien jaar in Brussel gewoond en gewerkt als meubelmaker- en ontwerper. Daarna verhuisde ik naar Zuid-West Frankrijk, waar ik aanvankelijk de rol van huisvader op mij nam en o.a. een huis bouwde voor mijn gezin en een wijngaard aanlegde. Later maakte ik ook een eerste kortfilm Ciel, die tot mijn grote verbazing toegang kreeg tot het festival in Cannes (shortcorner Festival de Cannes, 2014). 

Film groeide uit tot mijn dagelijkse werk en o.a. daardoor verruilden mijn gezin en ik het Franse platteland voor een Vlaamse stad (Gent) in 2015. Na een middellange documentaire (Wages of the Imagination, die te zien was op IFFR 2019) begon ik te werken aan Zaad, die de komende maand mei in productie zal gaan."

Waar geniet jij keer op keer van bij jouw vak? En waarom?

"Vanaf het eerst idee tot aan de première zijn er allerlei totaal verschillende fases waar een filmproject doorheen gaat. En in elke fase zijn er momenten dat er puzzelstukje precies op hun plek vallen, ogenschijnlijk zonder moeite of invloed van buitenaf; 'serendipity'. Van die momenten geniet ik enorm omdat ze bevestigen dat het project de goeie kant op gaat."

Kun je iets vertellen over waar je nu mee bezig bent?

"Momenteel loopt er een crowdfunding voor mijn film Zaad, een verhaal over de erfelijkheid van mijn vaders bipolaire stoornis. De financiering van de film is bijna rond maar het budget voor het animatiegedeelte is erg krap. 

Met de crowdfunding, die nog tot 9 mei loopt, willen we meer financiële ruimte creëren voor het maken van de animatie. In dit geval betekent dat letterlijk hoe meer geld we ophalen, hoe meer beeldjes per seconde er gemaakt kunnen worden door kunstschilder Stephan Balleux. Hij gaat namelijk de animatiebeelden één voor één schilderen. Een scene van tien seconden kan afhankelijk van het budget uit 60, 120 of 240 beeldjes/schilderijen bestaan. Er zitten ongeveer 5 minuten animatie in de film. Reken maar na hoeveel schilderijen dat zijn…"

Wat is jouw motivatie geweest om Zaad te gaan maken?

"Allereerst is er mijn persoonlijke zoektocht naar identiteit en oorsprong. Wortels zitten onder de grond en worden vaak over het hoofd gezien terwijl ze essentieel zijn voor de voedselvoorziening. De mens eet via de mond maar ik ben ervan overtuigd dat ook de mens wortels heeft; mentale wortels waarlangs een belangrijk ander deel van ons 'voedsel' wordt opgenomen.

De twee verhaallijnen van mijn vader en grootvader belichten beide soorten voeding. Mijn grootvader was oprichter van een zaadveredelingsbedrijf voor de groenten en fruitkweek (Nunhems Zaden) en mijn vader was door zijn ziekte zijn hele leven geconfronteerd met de zorg voor zijn mentale toestand en bijbehorende 'voeding'. In Zaad komen die verhalen bij elkaar en leiden ze naar nieuwe inzichten en horizonten."

Stel je krijgt de kans je 'jongere ik' zelf advies te geven, wat zou dat zijn?

"Ik ben erg blij met mijn levensloop tot nu toe. Zolang de grote tegenslagen me in staat stellen iets te leren, bewust of onbewust, blijft de toekomst een mooie uitdaging. Ik vermoed dat de manier waarop mijn ouders zijn omgegaan met het jonge overlijden van mijn oudste broer (hij was acht toen hij stierf, ik was twee en een half) aan de basis heeft gelegen van dit inzicht."

Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?

"Trots niet maar wel gelukkig word ik van het feit dat ik na een lang en kronkelend parcours nu filmmaker ben en doe wat ik het allerliefste doe: verhalen vertellen vanuit mijn persoonlijke beleving en observatie."

Wat mis je nog in het Nederlandse filmlandschap?

"Ik ben Nederlander in België en kijk dus vanaf de zijlijn naar mijn geboorteland. Wat me raakt is de behoefte aan rentabiliteit. Er wordt mijns inziens veel te veel belang gehecht aan de economische kant van film maken. Projecten moeten uiteraard financieel levensvatbaar zijn maar vaak blijkt dat pas in een heel laat stadium ook daadwerkelijk het geval te zijn. Er is veel moed voor nodig om creativiteit de ruimte te geven met het risico van mislukking, maar voor mij zijn juist twijfel en onwetendheid als braakliggend terrein waarop nieuwe ideeën kunnen kiemen en uitgroeien tot een volwaardige (en rendabele) plant."

Wat zouden regio's als bijv. Limburg, Friesland en Zeeland kunnen toevoegen aan de Nederlandse filmwereld?

"Alleen al door de variëteit aan landschappen en de ruimte om deze in film te kunnen gebruiken, zonder meteen allerlei logistieke obstakels te moeten omzeilen, zijn deze regio's belangrijke decors voor de Nederlandse film. Daarnaast zijn juist in deze regio's nog verhalen te vinden waarvan de wortels (daar zijn ze weer) aanwezig zijn. Iets dat in stedelijk gebied veel minder het geval is, omdat door anonimiteit en vluchtigheid sporen sneller worden gewist en verhalen zo verloren gaan voordat ze gezien of gehoord kunnen worden."