Op de set van Het Leven volgens Nino

Geplaatst op 20 december 2014

“Het was als een soort Alice in Wonderland”. Regisseuse Simone van Dusseldorp (Briefgeheim) maakte na de laatste draaidagen de vergelijking met deze sprookjesfilm en dat is begrijpelijk. Op de set van Het Leven volgens Nino word je door een pratend konijn meegesleurd in een wereld van bijzondere opnames en raak je onder de indruk van een bijzonder sfeervol nachtelijk Antwerpen. De Nederlands-Belgische coproductie wordt geproduceerd door het Nederlandse Family Affair Films in samenwerking met het Nederlandse Waterland film en het Belgische Savage Film. Adriaan van Dis zal de stem van het konijn inspreken. Na eerdere opnames in Luik en Brasschaat werd er nu in Antwerpen gewerkt aan de kinderfilm.

Plot

Wanneer de moeder (Rifka Lodeizen) van Nino overlijdt raakt de rest van het gezin ontwricht. Vader Bruno (Koen de Graeve) raakt in een verwarde toestand en zijn broer Lucas (Arend Bouwmeester) vindt zijn uitweg in een groep freerunners die zichzelf de ‘City Warriors’ noemen. Nino (Rohan Timmermans) komt erachter dat hij dieren kan verstaan en vindt in zijn konijn een grote vriend en raadgever. Toch wil hij ook aansluiting zoeken bij zijn grote broer die ’s nachts door de straten van de stad zwerft. In de laatste draaidagen worden de City Warriors en hun nachtelijke capriolen gevolgd.

Op de set in Antwerpen

Hiervoor reizen we af naar Antwerpen. De nachten in Antwerpen zijn voor de City Warriors de ideale tijd om zich te laten zien en de stad letterlijk en figuurlijk kleur te geven. Op eerdere draaidagen zijn al opnames gemaakt waarbij een straat met verf werd gekleurd en zelfs paarden met verf werden bekladderd. Ook paspoppen bleven niet ongedeerd. Dat de City Warriors voor leven in de brouwerij zorgen is in ieder geval zeker.

Nachtopnames

De laatste draaidagen bestaan vooral uit nachtopnames waaronder een slow-motion shot van de City Warriors. Nino is op zoek naar de City Warriors en vindt ze ook. In het shot rennen de freerunners behendig en met veel theatrale bewegingen langs Nino heen. Twee van de freerunners maken zelfs een frontflip over Nino heen. Dit vergt veel voorbereiding en oefening. De jongens die de stunts moeten uitvoeren kunnen moeilijk stilzitten en zijn eigenlijk constant bezig met het uithalen van trucs totdat de repetitie begint. Samen lopen ze naar de startpositie waarbij stuntbegeleider Philippe ze nog de laatste aanwijzingen geeft. Wanneer er actie klinkt rennen ze vanuit het donker het licht in en komen ze op de kleine Nino af. Cameraman Lennert Hillege moet snel en behendig met zijn camera omgaan om ze goed in beeld te krijgen. Aangezien de runners nogal snel gaan moet er naast de camera plaats worden gemaakt waar de jongens kunnen afremmen om ongelukken te voorkomen.

Na de cut loopt een aantal jongens naar de monitor om hun kunsten te bekijken. “Wow die frontflips gaan tegelijk. Vet!”. Ook andere dingen vallen op. “Jij kijkt altijd blij als je rent!” Of: “Jouw haar! Je kan zo in een L’Oreal reclame!” De vrouwen van de make-up en kleding zijn duidelijk onder de indruk en spreken dat ook uit op hun eigen manier: “Het lijken soms net aapjes.” Lisa van de making-of probeert de monitor in beeld te krijgen maar dat is moeilijk met al die nieuwsgierige hoofden ervoor. Het is een drukte van belang bij de monitor en toegegeven, het ziet er ook wel erg mooi uit.

Vermoeiend

Simone zit ondertussen karakteristiek op een stoel met haar hoofd gebogen over haar monitor. Tijdens de repetities bespreekt ze met Phillipe en Lennert hoe ze het shot graag in beeld wil hebben en dan gaan de freerunners weer terug naar de startpositie. Een aantal aanwijzingen en opnames verder staat het op film. Om 5 uur klinkt de wrap en is iedereen ook behoorlijk moe, de nachtopnames zijn toch wel vermoeiend. De opnames van de film zijn nu klaar en de beelden wijzen erop dat het een bijzondere film gaat worden.