Acteurs over het vak

Geplaatst op 18 mei 2016

De klassieke definitie van een acteur betreft ‘iemand die een personage uitbeeldt in een rollenspel of verhaal.’ Het acteren heeft zich in de loop der jaren, in navolging van de ontwikkeling in de cinema zelf, ontwikkeld van statisch en toneelmatig naar meer dynamisch spel. Onder andere de introductie van de geluidsfilm, nieuwe camera’s en digitale effecten hebben de acteur gedwongen anders tegen zijn of haar vak aan te kijken. Tegenwoordig zorgt de 3D- en VR-techniek voor een compleet nieuwe ervaring voor de acteur. Wat hebben grote acteurs ooit zelf gezegd over het acteervak?

“Jezus, daar heb je hem weer, Hollywood komt aanzetten.”

Thom Hoffman

“Een speelfilm maken is een samengaan van zoveel belangen van zoveel mensen dat je daar als acteurs, zelfs als hoofdrolspeler, maar een kleine bijdrage aan kunt leveren. Weliswaar een essentiële bijdrage, maar het wordt nogal eens overschat.”

Jeroen Krabbé

“[In Nederland] maak ik steeds mee dat terwijl ik mijn scène speel mensen heen en weer lopen, op een broodje staan te kauwen en kwekken en fluisteren. En je denkt altijd dat het over jou gaat natuurlijk. Maar ik durf hier niet eens te vragen of de eyeline vrij kan blijven. Daar begin ik niet aan, want dan krijg je reacties als: ‘Jezus, daar heb je hem weer, Hollywood komt aanzetten.’ Dus hou ik mijn bek maar.”

Monique van de Ven

“Ik vind niet dat acteurs overmatig verwend worden in Nederland. Ik zit me nog steeds op wc’s te verkleden en wordt in donkere keldertjes opgemaakt. En pas als er een grote huilscène is, wil men weleens zachtjes doen, maar dan moet het wel heel erg emotioneel worden.”

Rijk de Gooyer

“Acteurs zijn net kinderen. We willen altijd horen of we het wel of niet goed gedaan hebben.”

Renée Soutendijk

“Het overkomt mij ook dat ik na een zware scène trillend in mijn bed lig. En natuurlijk huil ik weleens enorm nadat ik iets aangrijpends heb gedaan. Het is een combinatie van emoties die je naar boven hebt gehaald, met oververmoeidheid, spanningen, tijdsdruk, onzekerheid. Want je bent geen supermens. En je investeert je eigen gevoelens in zo’n rol.”