Vooruitblik Nederlands Film Festival 2016

36ste editie

Bont

Nog anderhalve week en dan is het zover. De 36ste editie van het Nederlands Film Festival biedt dan wederom ruim 10 dagen lang een mooi programma voor publiek, professionals en talenten. Het belooft een bont festival te worden met meer dan 50 speelfilms, 100 documentaires en korte films en in totaal 92 premieres, waaronder ook de Limburgse shorts Spokkelhout van Lucas Camps en Gamechanger van Christian van Duuren. Het traditioneel goed vormgegeven programma voor talent en professionals wordt opgekleurd met de komst van de gebroeders Dardenne, Michael Dudok de Wit en vele anderen. Omdat het natuurlijk ook altijd lekker is gewoon een filmpje te pakken, bespreken wij hieronder alvast enkele die we in de voorvertoning mochten zien.

Alberta

Regisseur Eddy Terstall doet in de eerste paar minuten denken aan films van de Coen brothers (The Big Lebowski, Fargo), maar jammer genoeg komt Alberta nooit echt van de grond. Mediamagnaat Freek (Daniël Boissevain) belandt in een midlife crisis. Hij besluit zijn gezin achter zich te laten en in het dorpje Alberta in Canada op adem te komen. Stiekem gaat hij daar echter naartoe met een nieuwe, veel jongere scharrel. Het grootste probleem van Alberta is dat de film niet precies weet welke kant hij nou op wil en te veel schippert tussen verschillende genres. Dat is jammer, want het is tof om te zien dant een Nederlandse film in Canada is opgenomen en zo nu en dan zijn de grappen best geslaagd. Geen vervelende avondvullende film, maar ook geen bijzondere. (3/5)

De Held

De openingsfilm van het festival lanceerde recentelijk een trailer die hoge verwachtingen schiep en gaat over een familie waarvan de vader duistere geheimen verbergt. Cinematografisch behoort De Held ook tot de top van wat Nederland te bieden heeft, met als hoogtepunt enkele perfect uitgestippelde long takes waar de camera minutenlang langs de personages beweegt. Helaas bereikt de plot niet eenzelfde hoogtes. Veel te vroeg legt de film al zijn kaarten op tafel, wat zorgt voor een minder krachtig tweede deel. Regisseur Menno Meyjes (De Reunie) maakt een kundige mysterieuze thriller over geheimen, geschiedenis en wraak met prima spel, maar laat het na de kijker echt te imponeren. (3,5/5)

In Vrijheid

Zonder vooroordelen vertelt de One Night Stand In Vrijheid van Floor van der Meulen het aangrijpende en beklemmende verhaal van een teruggekeerde IS-strijder en zijn moeder. Zowel moeder als zoon worstelen met de nieuwe realiteit. Het dicht op de huid zittende camerawerk versterkt de beklemmende sfeer en ook de vele stiltes zorgen ervoor dat de kijker volledig gegrepen wordt. Dit in combinatie met het sterke spel en dito regie maken In Vrijheid tot een indrukwekkende film. (4/5)

Messias

Met de openingsscène van Messias maakt Limburger Rob Lücker (Das Wad, Verzet) een van de meest hilarische openingen in film ooit. De Rooms-katholieke Kerk zit in zwaar weer en wacht op een wonder dat hen er weer bovenop brengt. Gelukkig stroomt vluchteling ‘Messias’ met een houten kruis aan op een Nederlands strand bij een klooster. De paters zien hem als de redding van de kerk. Wat volgt is een grappig relaas over verkeerde aannames, miscommunicatie en religie. De film – deels opgenomen in diverse kloosters en abdijen in Limburg – blijft echter niet de volle speelduur boeien en trekt zich iets te lang. Het originele script en de bij vlagen rake grappen maken de film echter alsnog tot een plezierige zit. (3,5/5)

Melanie

Regisseuse Susanne Helmer maakt een vervreemdende documentaire over een meisje dat poseerde in een haardrogerkap-advertentie uit de jaren ’70. Ze is benieuwd wie deze persoon was en wat voor leven zij leidde en leidt. De film is een experiment waarin fictie en non-fictie door elkaar lopen en geensceneerde scenes worden afgewisseld met home-video’s, voice overs en opnames van straten en huizen. Ondanks enkele momenten waarop de zaal even opveerde, bleek Melanie toch vooral een trage en doelloze vertoning. (2,5/5)

Love is Thicker than Water

Een van Nederlands’ meest ervaren regisseurs Ate de Jong maakte met Love is Thicker than Water (LITTW) alweer zijn tweede lowbudget film in Groot-Brittannië na het in Nederland verguisde Het Bombardement. LITTW focust zich op de relatie van een jong koppel en valt op door haar dynamiek en onschuldig- en luchtigheid. Geen heftige ruzies en dilemma’s in een relatiedrama dit keer, maar ‘gewoon’ een charmante film. Hoewel het tempo over-all iets te traag ligt, maakt de film dat richting het einde – met een verandering in toon en benadering – meer dan goed. De focus verplaatst zich hier naar de families van de jonge man en vrouw en hoe zij elkaar moeten leren respecteren. Dit gaat gepaard met enkele mooie scenes die de film van de nodige diepgang voorzien. Een meer dan prettige kijkervaring. (3,5/5)