Case Study: Hond

“Ik ben ervaringsdeskundige als het gaat om onhandige morning afters. Achteraf is er die onhandigheid; de ochtend die opeens een ander licht laat schijnen op dat nachtelijke zo snel en zo dicht bij elkaar zijn van twee vreemden, de poging om tijdens een geïmproviseerd ontbijt iets van die intimiteit terug te vinden… Achteraf is dat altijd een verhaal.”

“Ik ben ervaringsdeskundige als het gaat om onhandige morning afters.”

Script

“Het script heeft zo ongeveer 13 versies gehad. Eerst heette het ‘Bijna’ en werd het verhaal in de slaapkamer afgewisseld met twee Jehova’s Getuigen die van deur naar deur gingen. Ik weet niet eens meer waarom die twee zijn gesneuveld. Ik denk omdat ik die onhandigheid het meest interessant vond. Ook omdat ik het me voor mijn eerste korte film productioneel en qua regie iets makkelijker wilde maken. Ik had er behoefte aan om de beperking op te zoeken, beperking in hoeveel acteurs en ruimte.”

“Ik heb het script aan te veel mensen laten lezen. Iedereen vindt er dan wat van en het is niet eenvoudig om mensen te vinden die hun eigen idee van goed of leuk los kunnen laten en er alleen maar in geïnteresseerd zijn om het verhaal beter te maken. Uiteindelijk heb ik die mensen gevonden. Margot Schaap (regisseur, filmmaker) had waardevolle opmerkingen, en niet in de laatste plaats de acteurs, Leonoor Koster en Lowie van Oers, met wie ik het script een aantal keer ben doorgelopen en door wie dialoog en actie op een heel aantal waardevolle punten is gewijzigd. Het leren begrijpen van de onbewust gemaakte keuzes en het eventueel opnieuw (maar dan bewust) maken van die keuzes. Dat was het belangrijkste resultaat van de meest waardevolle feedback die ik van meelezers kreeg. Tijdens het draaien is het script ongewijzigd gebleven, op wat kleine tekstuele en fysieke improvisaties na (die het overigens allemaal tot de uiteindelijke edit hebben gehaald). ”

“Ik heb het grootste deel van de productie zelf gedaan, werkte niet met een productiehuis en ik heb zelf het script geschreven. Dat waren allemaal redenen om het script niet te veranderen. Zoals gezegd is het script wel veranderd naar aanleiding van de lezing en repetitie met de acteurs. Het shooting script heb ik samen met de DOP gemaakt, na heel veel praten en films kijken.”

“Ik heb het script aan te veel mensen laten lezen.”

Crew en cast

Crew en cast heb ik allemaal via via gevonden, door bevriende acteurs en filmmakers. Eigenlijk had ik pas één keer eerder op een set gestaan, als runner. Een aantal mensen kwamen via die korte film. Het aantal draaidagen werd bepaalt door de lengte van het script en door hoeveel geld ik had (weinig). Een deel van de begroting heb ik gekregen via het Amsterdams Fonds voor de Kunst en ik heb er uiteindelijk zelf iets te veel geld ingestopt.”

“Toen cast, crew en de locatie geregeld waren en het geld er was (wat eigenlijk allemaal vrij makkelijk ging), verliep de productie vrij soepel. Het is natuurlijk ook een eenvoudig te produceren script: één locatie, twee acteurs. Werken op de set was geweldig, met een superfijne crew die allemaal keihard werkten en niemand die te beroerd was om een ander te helpen.”

Post-productie

“De post-productie verliep iets minder soepel; het monteren, maar vooral het geluid (dat op een aantal punten niet consistent bleek te zijn) kostte meer tijd dan gepland. Sander van Nieuwamerongen heeft HOND gemonteerd. Meestal zat ik erbij. De edit verschilde niet écht van het script, maar er was wel een aantal shots dat niet zo goed werkte (de decoupage van een scène bleek in de praktijk niet erg goed te werken). We hebben een stuk of vier verschillende edits gehad.”

“Muziek hebben Sander en ik voornamelijk zelf gedaan. Een vriend heeft met contrabas nog wat mogelijke lijntjes ingespeeld, maar dat bleek uiteindelijk niet zo goed te werken. Het was iets te kaal en ik vond dat de film vroeg om iets meer drama, zonder dat het ‘lichte’ karakter van de film verloren zou gaan. Uiteindelijk kwam ik uit op (soms nogal dramatische) klassieke muziek, die het op sommige punten nog iets komischer maakte.”

Distributie

“Er was geen officiële festivaldistributie, nou ja.. die heb ik zelf gedaan. De film is uiteindelijk in première gegaan bij het European Short Film Festival in Berlijn en heeft daarna gedraaid op een filmfestival in België en op een aantal plekken in Amsterdam.”

“Als ik andere (jonge) regisseurs één tip mag geven, is het: vraag niet teveel mensen om feedback. Als je dat doet, weet wat je vraagt, vraag om specifieke feedback. Als je een beginnende filmmaker ben, omring jezelf met mensen die (wel) weten wat ze doen, die goed zijn in wat ze doen. Stel domme vragen en maak een distributieplan.”