In gesprek met Henry de Hoon

Kun je iets over jezelf vertellen?

“Ik ben Henry de Hoon, (1959, geboren en woonachtig in Heerlen), studeerde 1985 af als pianist aan het conservatorium te Maastricht en werk sinds 1997 aan het Arcus College (administratief). Ik ben schrijver en publiceer sinds 2001 (misdaad)romans, ben sinds 2006 radiocolumnist bij L1 Limburgs Land en schrijft sinds 2013 filmscripts (workshops bij o.a. Thijs van Marle, Hugo Heinen en Industrial Scripts Londen). Bij een internationale wedstrijd (US) behaalde ik een finaleplaats met het Engelstalige script ‘Alchemy Lost’, over het leven van Isaac Newton.

Ik schreef mijn eerste verhaaltje toen ik zeven was, mijn eerste filmscriptje toen ik tien was. Dan is het moeilijk aan te geven wat je motivatie is, het is een ‘fact of life’. Ik kan niet zonder schrijven. Bij het schrijven van romans en filmscripts is voor mij de bedenkfase altijd het leukste onderdeel, omdat alles dan nog mogelijk is. Dat was ook zo bij mijn nieuwste misdaadroman: Lost in London. Die zal 4 november 2017 verschijnen. Voor deze roman komt er een door mijzelf geschreven boektrailer, geproduceerd door studenten van het Arcus College.”

Stel je krijgt de kans je ‘jongere ik’ advies te geven, wat zou dat zijn?

“Ik zou mezelf tot meer geduld manen. Te vaak ging ik te snel de boer op met werk dat nog veel afwerking vereiste.”

Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?

“Mijn radiocolumns maken mij het meest trots, omdat ik mijzelf heb moeten overwinnen live voor een groot publiek te spreken en het bleek dat ik het er goed vanaf bracht. Ik heb hier veel aan gehad voor verdere projecten en ervaringen in het leven. Dan dacht ik: als ik mijn verhalen voor 80.000 luisteraars kan presenteren, kan ik dit ook wel.”

“Als ik mijn verhalen voor 80.000 luisteraars kan presenteren, kan ik dit ook wel.”

Zijn er ontwikkelingen waar je naar uitkijkt?

“Ik kijk op dit moment erg uit naar de boektrailer voor mijn boek Lost in London. Ik ben benieuwd of het eruit gaat zien zoals ik het bedacht had en welk effect de trailer zal hebben op de publiciteit rond mijn boek. Verder blijf ik sleutelen aan mijn filmscript over Newton, want het kan beter en ik wil het onderste uit de kan halen bij dit droomproject. Ik schreef het script ooit met de inmiddels overleden acteur Alan Rickman in gedachten als Newton, maar helaas heb ik het hem nooit meer kunnen geven; hij stierf drie weken voordat ik hem zou ontmoeten in Londen.”

Welke uitdagingen of kansen zie jij in Limburg?

“Ik heb verschillende korte filmscripts geschreven met het thema Limburg. Alle verhalen spelen zich op een herkenbare locatie in de provincie. Ik heb verschillende regisseurs gevonden die interesse tonen, maar het blijft moeilijk echt iets van de grond te krijgen. Vaak hebben andere projecten dan weer voorrang. Ik heb een grote affiniteit met Limburg en de regio, vooral met het landschap. Voor mij heeft het een meerwaarde om een film te draaien op een plek waar ik iets mee heb.

Daarbij denk ik wel dat er nog te weinig specialisten van hoog niveau zijn in de provincie. Er zijn te veel mensen die een klein project zelf willen maken. Een filmindustrie wil zich pas blijvend vestigen in een gebied als daar voor de langere termijn projecten kunnen worden gedraaid en de juiste mensen voor handen zijn die in een groter geheel willen meedraaien.”

Wat adviseer je aan andere media- en filmprofessionals?

“Mijn advies aan de andere professionals zou zijn: blijf vooral doorwerken aan steeds nieuwe projecten, ook al blijft oud werk op de plank liggen. Hoe meer werk je hebt, hoe groter de kans dat het toch ooit gaat lukken.”

“Voor mij heeft het een meerwaarde om een film te draaien op een plek waar ik iets mee heb.”