In gesprek met Sanne Walet

Geboren in Amersfoort, maar inmiddels alweer drie jaar studerend in Maastricht, aan de MAMDT om precies te zijn. Momenteel zit ze in de pre-productie van de korte film Gesloten Deuren.

“Ik heb nooit iets willen studeren waar ik veel geld mee kon verdienen, ik zocht altijd naar iets wat ik leuk vond.”

Kun je iets over jezelf vertellen?

“Mijn naam is Sanne Walet, ben 21 jaar en geboren in Amersfoort. Zo’n drie jaar geleden besloot ik om mij aan te melden voor de kunstacademie in Maastricht, omdat ik eigenlijk nog niet klaar was om een keuze te maken voor een specifiek vak. Een paar maanden later verhuisde ik naar Maastricht, waar ik nog steeds woon. Inmiddels heb ik wel een richting gekozen, namelijk film en fotografie. Je zou kunnen zeggen dat ik daar nog steeds niet echt een keuze mee heb gemaakt, maar deze combinatie maken was ook een keuze. En eentje waar ik nog steeds geen spijt van heb, omdat beide disciplines er voor zorgen dat ik anders naar film kijk door fotografie en andersom. Momenteel ben ik bezig met een korte film genaamd Gesloten Deuren. Deze film maak ik deels binnen mijn opleiding, maar is grotendeels op eigen initiatief van mijzelf en de crew.”

Hoe zou jij jezelf als mens en als maker omschrijven?

“Ik werk heel erg vanuit mezelf. Zoals een acteur een eigen ervaring pakt om zich te kunnen inleven in een scène of karakter, probeer ik dat ook in mijn werk te doen. Ik merk vaak dat datgeen waar je iets meer van jezelf aan kan linken het net wat realistischer maakt. Een onderwerp kan nog zo ver van je af staan, maar er is altijd wel een raakvlak te vinden en daar moet je uit putten. Ik werk dan ook vaak heel erg vanuit mijn gevoel. Wel valt op dat ik mij vaak bezig hou met het concept ‘waarheid’ en betrek ik hier vaak herinneringen of dromen bij.”

Waar geniet jij keer op keer van in het vak?

“De pre-productie bestaat altijd uit veel gergel en gestress, want gaat het allemaal lukken? Maar als je dan eenmaal op de set staat en je ziet de film tot leven komen, dan was het het allemaal weer waard. Dat gevoel is hetgeen waardoor je elke keer weer aan een nieuw project begint. Het is altijd fijn om te zien dat datgeen wat jij bedacht had werkt (of niet, en dan moet je er vaak een heel creatieve oplossing voor bedenken). Dan ga je de post-productie in en dan beginnen de twijfels van de pre-productie weer terug te komen, want gaat het allemaal wel lukken? Tot slot heb je de presentatie, en wat het eindproduct ook mag zijn, je bent toch altijd een beetje trots dat je dit met zijn allen hebt mogen neerzetten.”

Waar ben je nu mee bezig?

“Momenteel ben ik de scenarioschrijfster en regisseur van de korte film Gesloten Deuren. De film gaat over Jasper die zes jaar eerder zijn broertje verloor bij een ongeluk. Hij geeft zijn vader hiervan de schuld, waardoor hun relatie behoorlijk achteruit is gegaan en er veel spanning is. De film neemt je vooral mee in Jaspers beleving, waardoor je ook een aantal keer mee wordt genomen naar het verleden. Gesloten Deuren is op zoveel manieren speciaal voor mij. Het is de eerste film die ik professioneel alleen zal regisseren en daarnaast is het een film die ik mag maken met mijn jongere zus en broer en vele vrienden. Bij toeval ging mijn jongere zusje de management kant op, wat haar perfect maakt als producent. En laat het nou net zo zijn dat een van mijn vriendinnen van de middelbare school besloot om montage te gaan studeren. We werken met een heel fijn team van mensen en dat maakt deze film extra speciaal.”

Wat is jouw motivatie geweest om te doen wat je nu doet?

“Het was nooit mijn ambitie om filmmaker te worden. Op een of andere manier ben ik hier beland en heb ik hier mijn plekje gevonden. Vroeger tekende en schilderde ik veel, daarna ging ik meer op de computer aan de slag en uiteindelijk begon ik te fotograferen. Vanuit daar ben ik via mijn opleiding bij film uitgekomen. Film is een heel mooi medium waar zoveel kunstvormen samen komen, dat maakt het denk ik zo interessant. Ik doe het met veel plezier en dat is ook mijn motivatie. Ik heb nooit iets willen studeren waar ik veel geld mee kon verdienen, ik zocht altijd naar iets wat ik leuk vond.”

Welk advies zou jij je ‘jongere ik’ hebben gegeven?

“Ik zou mezelf vertellen om niet zo veel te twijfelen en vooral gewoon te gaan voor wat ik leuk vind. Je kunt wel eeuwig blijven twijfelen, maar uiteindelijk bereik je er niks mee. Gewoon knopen doorhakken en ervoor gaan. Daarnaast merk ik dat ik heel veel zelf wil gaan doen, terwijl het ook fijn is als met wat meer werkt die taken van je over kunnen nemen waardoor je er niet alleen voorstaat.”

Welke prestatie heeft je het meest trots gemaakt tot nu toe?

“Een tijdje terug kregen we de opdracht om een pilot te creëren voor een webserie over kunst van RTV Maastricht die ook nog eens gericht moest zijn op jongeren. We hadden net een zwaar project achter de rug en iedereen was een beetje uitgeteld. De pre-productie verliep heel moeizaam en er zat weinig vaart in. Een tijdje leek het erop dat het niks zou gaan worden, maar ineens vonden er allemaal ontwikkelingen plaats. We gingen draaien en kwamen met mooie beelden terug. Uiteindelijk hebben we ondanks alle tegenslagen toch een mooi eindresultaat kunnen neerzetten en veel positieve reacties gekregen.”

Zijn er ontwikkelingen waar je naar uitkijkt?

“Ik kijk er nu al naar uit om van de zomer Gesloten Deuren te gaan monteren met mijn editor. Dan gaan we zien of alles echt zo werkt als ik dat voor ogen had en gaan we problemen oplossen. En natuurlijk na een flinke dag monteren gewoon lekker een filmpje kijken en misschien wat nieuwe inspiratie op doen. Natuurlijk kijk ik ook uit naar het moment dat de film af is en wij deze met zijn allen kunnen presenteren aan de wereld. Daarnaast zal volgend jaar sowieso een interessant jaar gaan worden omdat ik dan ook moet gaan afstuderen.”

Welke uitdagingen of kansen zie jij voor Limburg als filmregio?

“Op gebied van financiering zijn er veel mogelijkheden, veel meer volgens mij dan in andere regio’s. Hierdoor laat de regio duidelijk zien haar talenten te willen helpen. Mogelijk zou dat in de toekomst meer makers naar de regio kunnen trekken. Limburg zit tenslotte vol met op film onontdekte locaties, in tegenstelling tot de ‘overgebruikte’ locaties in de randstad.”

Wat is voor jou de meerwaarde van het maken van films in een regio als deze?

“De locaties hier in het zuiden geven echt een andere sfeer weer dan bijvoorbeeld in de randstad. Dit komt voor mijn project mooi uit, want door die contrasten kan ik duidelijk laten zien dat mijn hoofdpersoon Jasper in een andere omgeving is gaan wonen dan waar zijn ouders wonen. Het helpt ook dat een groot deel van de crew hier uit de buurt komt waardoor het logistiek ook veel makkelijker was om hier te gaan filmen.”

Op welk gebied zie jij nog mogelijkheden tot verbetering met betrekking tot het maken van films in deze regio?

“Wat denk ik het belangrijkst is, is het ontwikkelen van specialisten, mensen die echt weten wat ze doen in plaats van dat iedereen maar van alles een beetje doet. Ik merk dit heel erg in mijn samenwerkingen met studenten van de Nederlandse Filmacademie. Die kiezen één richting en daar gaan ze voor, dat wordt dan hun ding. Ik denk dat je er beter aan doet om één richting te kiezen en daar vol voor te gaan. Ondanks dat ik zelf ook altijd moeite heb met keuzes maken heb ik er nu ook voor gekozen mij volledig te richten op regie en scenario. Tenzij je een soort supermens bent, kun je nooit overal goed in zijn, maar beter je energie focussen op datgeen waar echt je passie ligt. Wel kan ik niet ontkennen dat doordat ik breed begonnen ben ik waarschijnlijk wel een andere kijk heb ontwikkeld dan als ik meteen was begonnen met één definitieve richting. Dat is iets waar we gebruik van moeten maken en waardoor je hier ook andere specialisten zult creëren dan in de randstad, waar mensen vaak geen bredere opleiding hebben gehad.”

Wat verwacht je van CineSud?

“Het steunen van projecten in de regio en het stimuleren van het creëren van projecten in de regio. Hiermee wordt CineSud eigenlijk een brug die kan zorgen voor nieuwe connecties en mogelijk nieuwe projecten.”