In gesprek met Leon Verdonschot

Leon Verdonschot is als journalist, schrijver, (radio)programmamaker en regisseur veel bezig met journalistiek en de wereld om hem heen. Tijdens het Limburg Film Festival gaat zijn nieuwe documentaire Het Schoonmakersparlement in première. We gaan met tijdens zijn CineTalk met hem in gesprek over zijn werk als documentairemaker, journalist en de wereld van kunst en muziek. In aanloop hiernaar, spraken wij alvast met Leon.

“Ik hou simpelweg van al mijn werk. Het voelt dan ook nooit als werk.”

Leon, kun je iets over jezelf vertellen?

“Mijn naam is Leon Verdonschot, ik ben geboren in 1973 in Geleen, heb journalistiek gestudeerd in Tilburg, ben daarna na een jaar bij Dagblad De Limburger bij Nieuwe Revu gaan werken als verslaggever. Na tien jaar heb ik ontslag genomen en sindsdien ben ik freelancer. Ik presenteerde sinds die tijd televisieprogramma’s voor de VPRO, VARA en L1, en deed theatertournees met Rowwen Hèze, met Nico Dijkshoorn en met JW Roy, waar ik verhalen vertelde. Ik schrijf voor o.a. De Groene Amsterdammer en Zuiderlucht, ben columnist voor Nieuwe Revu en vanaf januari ook voor De Limburger, en afgelopen jaar verschenen twee nieuwe boeken van mijn hand: VOS, over de Vlaamse Gorki-zanger Luc De Vos, en RICO, over wereldkampioen kickboksen Rico Verhoeven. Sinds een paar jaar combineer ik mijn grote filmliefde met mijn liefde voor het vertellen van verhalen en regisseer ik documentaires. Mijn vierde film, Het Schoonmakersparlement, gaat in maart in première, en op het Limburg Film Festival wordt de film als eenmalige, exclusieve voorpremière vertoond.”

Waar geniet jij keer op keer van bij jouw vak? En waarom?

“Van letterlijk alles. Ik hou van het schrijven van verhalen, van interviewen, van op pad zijn voor een reportage, van het schrijven van columns, van presenteren, en bij het maken van documentaires van elke fase; van het uitwerken tot het oer-idee tot de geluidsmixage en de kleurcorrectie, en alles ertussen. Ik hou simpelweg van al mijn werk. Het voelt dan ook nooit als werk.”

Wat is jouw motivatie geweest om dat te doen wat je nu doet?

“Documentaires maken? De behoefte om iets te doen met mijn grote liefde voor mijn film, gecombineerd met mijn behoefte om ook op een andere manier verhalen te vertellen.”

Kun je iets vertellen over waar je nu mee bezig bent?

“Het Schoonmakersparlement is nét af, mijn boek RICO rolde een week geleden van de drukker. Dus op dit moment ben ik vooral druk met een poging tot helemaal niks doen.”

Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?

“Ik ben trots op al mijn films, al mijn boeken, al mijn werk. Ik zou het zorgwekkend vinden als dat niet (meer) het geval zou zijn. Dat ik sommige dingen nu anders zou aanpakken, doet niets af aan de trots dat ik het gemaakt heb.”

Stel je krijgt de kans je ‘jongere ik’ zelf advies te geven, wat zou dat zijn?

“Maak je niet zo druk over die diploma’s: vraagt nooit meer iemand naar.”

Wat is voor jou de meerwaarde van het maken van films in de Euregio, buiten een epicentrum als de Randstad?

“Ik beschouw al mijn werk als persoonlijk, ook als het (ogenschijnlijk) niet over mezelf gaat, wat op één roman na (Alles Van Elkaar, die voor een belangrijk deel over mijn jeugd in Geleen gaat) altijd het geval is. Ik ben opgegroeid in Limburg, woon er nog een deel van mijn tijd, dus ik vind het niet meer dan logisch dat Limburg in veel van mijn werk terugkeert. Die meerwaarde is dus vooral een emotionele.”