In gesprek met Anita Smeets

Bedrijfsleider en programmeur Anita Smeets verteld over haar vak en haar passie voor film.

Geplaatst op 18 maart 2019

Anita Smeets is bedrijfsleider en programmeur van Filmtheater De Nieuwe Scene, Venlo. Ook is ze filmprogrammeur in samenwerking met Iris Jansen in de Eci Cultuurfabriek, Roermond. Anita organiseert onder andere samen met Bart Hölscher het jaarlijkse Limburg Film Festival in Venlo en het jaarlijkse As Equals Festival in samenwerking met Iris Jansen in Venlo en Roermond.

“Film wordt toch té snel gezien als een makkelijke, vanzelfsprekend vorm van cultuur, waar geen extra aandacht en geld naar uit hoeft te gaan.”

Wat is jouw motivatie geweest om bij een filmtheater (of eigenlijk meerdere) aan de slag te gaan en een festival te gaan leiden?

“Mijn motivatie is mijn passie voor film, kunst en cultuur en de drive om mensen daar onderdeel van te laten zijn. Als bezoeker, deelgenoot, maar ook als deelnemer. En het besef dat niets vanzelfsprekend is, dat je altijd voor kunst moet (op)staan. En film is een hele complete vorm van kunst voor mij.”

“Een festival is meer dan filmvertoningen alleen. Het is een totaalpakket van kunst, workshops, masterclasses etc. Een plek vol energie. Maar ook de ontmoeting onderling van makers en publiek maakt een festival tot een feest. En wie wil dit niet organiseren?”

Waarom is het belangrijk films een goed podium te bieden?

“En het idee om een podium te willen bieden waar creativiteit zich presenteert, uitdaagt, vragen stelt en kan groeien. Want daar kan nooit genoeg plaats voor zijn. En deze plek kan nooit groot genoeg zijn.”

Wat is voor jou een “goede film”?

“Een zogenoemde ‘goede film’, als dat al een definitie kan zijn, is voor mij een film die ‘onder je huid gaat zitten’, negatief of positief, iets dat je uitdaagt en meedraagt.”

Je zit nu in de jury van het Euregion Film Festival. Waar ga je speciale aandacht aan geven als je de films beoordeelt?

“Moeilijk te zeggen, film is universeel. Voor mij is de nieuwsgierigheid belangrijk, de ‘honger’ naar de beeldtaal en het verhaal.”

Dit jaar is het motto van het festival “Stories That Matter”. Wat moet een film hebben of doen zodat de film van belang is?

“Dat is toch dat ‘vastbijten’, dat ‘onder de huid’ gaan zitten. Een beeld dat blijft hangen, het woord, die blik en de discussie, met na afloop het delen met elkaar.”

Hoe heb jij Limburg zien veranderen als filmregio en wat mis je momenteel nog?

“Er zijn de laatste jaren interessante ontwikkelingen in Limburg en er wordt al flink ingezet op een goed filmklimaat voor filmmakers. Dit met betrekking tot financiering maar ook begeleiding en scholing van filmmakers. Daarnaast spelen filmtheaters en de festivals binnen Limburg een steeds belangrijkere rol om filmmakers een podium te bieden en te stimuleren.”

“Wat ik echter vaak mis is de politieke aandacht en blijvende interesse in film. Film wordt toch té snel gezien als een makkelijke, vanzelfsprekend vorm van cultuur, waar geen extra aandacht en geld naar uit hoeft te gaan. Of waar je makkelijk op kunt bezuinigen. Maar wil je écht een goede voedingsbodem willen zijn voor filmcultuur, wil je écht iets willen laten ontstaan, dan zul je structureel moeten blijven investeren, niet alleen financieel, maar ook op creatief vlak. Niet alleen door de politiek maar ook door het culturele veld zelf. Daarnaast, wil je serieus genomen worden als filmprovincie dan zal er een goede ‘filmketen’ van Zuid, Midden- naar Noord Limburg worden gevormd. En daar zitten nog wat hiaten.”