In gesprek met Olaf Koelewijn

Olaf eert Henk van der Linden met eigen documentaire.

Geplaatst op 14 juli 2020

Olaf Koelewijn was als kind al gefascineerd door het medium film. Een bijzondere plek in zijn hart hebben de kinderfilms van de Limburgse cineast Henk van der Linden. Nu brengt hij een hommage aan de meest productieve Nederlandse filmmaker ooit.

"Ofschoon ik de succesjaren van Henk van der Linden nooit zelf heb meebeleefd, is hij mijn held en grote voorbeeld."

Kun je iets over jezelf vertellen?

"Mijn naam is Olaf Koelewijn en ik ben 46 jaar oud. Sinds mijn zevende levensjaar woon ik in Nijkerk. Als kind was ik voorbestemd om het schildersbedrijf van mijn vader over te nemen. Daarom ging ik naar de LTS om mijn schilderdiploma te halen. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik twee linkerhanden had en de videocamera van mijn vader veel interessanter vond." 

"Op mijn zestiende wist ik het zeker: ik wil bij de televisie gaan werken en documentaires maken. Mijn schilderdiploma heb ik gehaald, maar daarna heb ik nooit meer een kwast aangeraakt. Ik ben na de LTS naar de Moeder-MAVO en daarna HAVO gegaan. Versnelde opleidingen om uiteindelijk HBO Journalistiek te gaan studeren. Intussen maakte ik met mijn eigen apparatuur documentaires om me het vak eigen te maken. Na het behalen van mijn diploma heb ik een aantal jaren bij de EO gewerkt en voor een lange tijd bij KRO-NCRV. Nu ben ik al meer dan zes jaar freelancer en maak ik documentaires voor zowel de landelijke als regionale omroep."

Waar geniet jij keer op keer van bij jouw vak? En waarom?

"Ik vind het heerlijk om documentaires van A tot Z te maken. Beginnend met de research en te onderzoeken of een onderwerp potentie heeft. Nieuwe mensen leren kennen en een tijdje met hen op te trekken. Bijzonder vind ik altijd weer dat mensen een stukje van hun leven met je delen. Een documentaire maken is alsof je bezig bent met het maken van een schilderij. Je bent maanden bezig en je uiteindelijke doel is dat je hoofdpersoon zich herkent in zijn beeltenis/verhaal. Na die goedkeuring mag het de wereld in. En als mensen dan van je documentaire genieten of geïnspireerd raken, is je project geslaagd. Daar doe je het voor!" 

Kun je iets vertellen over waar je nu mee bezig bent?

"Op dit moment ben ik bezig met het maken van een documentaire over cineast Henk van der Linden (inmiddels 95 jaar, red.) uit Limburg. Vraag een willekeurige Nederlander wie de meest succesvolle filmmaker is en er zullen namen voorbij komen van regisseurs als Fons Rademakers, Bert Haanstra en Paul Verhoeven. Maar als het aankomt op de hoeveelheid geproduceerde succesvolle films, moeten al deze grootheden van de Nederlandse film één man voor zich dulden, met afstand. En dat is de nestor van de Nederlandse kinderfilm: Henk van der Linden."

"Deze geboren Limburger, uniek om zijn eigenzinnige manier van werken, is houder van menig record uit de wereld van de film. Vijf decennia lang trokken zijn 42 (!) kinderfilms, zeker die over nationale striphelden als Dik Trom en Sjors & Sjimmie, volle zalen. Zijn succesvolste film, die maar liefst acht-en-twin-tig jaar (!) aaneengesloten in de bioscoop draaide, leverde hem zelfs een vermelding op in het Guinness Book of Records."

"Hij was iemand die geen grote filmkunst wilde maken, maar vooral vermaak voor een zo breed mogelijk publiek. Henk schreef zelf de scenario’s, bouwde de decors en deed ook het camera- en montagewerk. In de periode 1943-1985 maakte Henk van der Linden films die hij deels in zijn eigen woonplaats opnam. "

"Waar over veel bekende en inspirerende Nederlandse filmmakers tal van documentaires zijn gemaakt, schittert uitgerekend Henk van der Linden op dit vlak door afwezigheid. Onbegrijpelijk, bizar en eigenlijk ook een gotspe. Filmmuseum Eye digitaliseert momenteel zijn films, vanwege hun waarde voor het nageslacht. Maar de palmares van dit filmicoon, die met 95 jaar verkeert in de winter van zijn eigen ondeugende jongensboek, of beter gezegd, -film, schreeuwt om meer; nog één, laatste, filmdocument. En dit keer niet van, maar óver Henk van der Linden, de ultieme autodidact, doe-het-zelver en vooral ook het Grote Kind van de Nederlandse film."

Je steentje bijdragen aan dit document voor en over Henk van der Linden?

Steun het project op CineCrowd!

Wat is jouw motivatie geweest om deze documentaire te gaan maken?

"Ofschoon ik de succesjaren van Henk van der Linden nooit zelf heb meebeleefd, is hij mijn held en grote voorbeeld. Als kind heb ik tientallen van zijn films gezien, nota bene op video, het medium dat het einde van zijn succes inluidde. Voor mij als jonge jongen waren de films betoverend. Stuk voor stuk eenvoudig gemaakt, maar wel doeltreffend. Als kind leefde ik helemaal mee met de avonturen van de hoofdpersonages. Na het zien van een van de vele films pakte ik de Betamax videocamera van mijn vader en maakte ik zelf mini-speelfilmpjes."

"Nu ik filmmaker ben, is Henk van der Linden nog steeds mijn grote voorbeeld en inspirator. Henk ging het gewoon doen! Zonder zich te laten beperken door omroepen, eindredacteuren, fondsen of critici. Je hart volgen en films maken die gemaakt moeten worden!"

Stel je krijgt de kans je ‘jongere ik’ zelf advies te geven, wat zou dat zijn?

"Mijn advies: blijf gewoon je hart volgen. Soms mis ik mijn jongere ik. Toen ik 16 jaar was, kon ik veel meer dromen en hopen. Dat gaf mij positieve energie om verder te komen. Nu word ik nog wel eens beperkt door wat mensen zeggen of denken. Niet doen! Blij dromen en hopen!"

Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?

"Ik ben niet per se trots op mijn producties. Ik ben vooral dankbaar dat ik dit werk mag doen en dat ik vele documentaires heb mogen maken. Mijn films zijn bijna altijd human-interest en gaan over de diepere dingen van het leven. Soms voel je bijna een pastoraal werker als mensen zich gesterkt voelen na het zien van mijn films."

Wat mis je nog in het Nederlandse filmlandschap?

"Meer kinderfilms die ook Henk van der Linden maakte. Gewoon spannende avonturen zonder dat er meteen een diepere laag in zit. In de kinderfilms van tegenwoordig is er altijd wel een moeder of vader die is overleden. Of de ouders zijn gescheiden. Zelfs in de films van Mees Kees zit een moeder die depressief is omdat haar man is overleden. Waarom altijd van die verdrietig them's? Laat de kinderen gewoon even 1,5 uur wegdromen in een spannend avontuur."

Wat zouden regio’s als bijv. Limburg, Friesland en Zeeland kunnen toevoegen aan de Nederlandse filmwereld?

"Wees trost op je cultuur en laat dat zien. Bijvoorbeeld meer films waarin het dialect wordt gesproken. Neem de televisieserie Bartje uit de jaren 70. Daarin wordt ook dialect gesproken en deze serie is een klassieker."

Meer weten over Olaf Koelewijn en zijn werk?

Check hier zijn website!

CineSud x CineCrowd

CineSud spreekt maandelijks met makers die crowdfunden via CineCrowd. Zo brengen we nieuwe makers en publiek al in een vroeg stadium met elkaar in contact en zetten we nieuwe projecten in de schijnwerpers. Wil je ook projecten steunen van nieuwe makers? Check dan cinecrowd.com.

(c) All visual material is used with the filmmaker's permission.