In gesprek met Dylan Werkman

Kun je iets over jezelf vertellen?

"Hoi, ik Dylan, 28 jaar oud en afkomstig uit Almere. Nu woonachtig in Amsterdam. Ik ben vorig jaar afgestudeerd met de documentaire A View from Above aan de Nederlandse Filmacademie en ik ben op dit moment bezig met de korte fictiefilm Aarde & Zon. M'n films hebben vaak existentiële thema's en vertellen vaak over onze relatie met de aarde. Indirect zou je kunnen stellen dat ik het vaak heb over klimaatverandering. Maar zoals elke jonge maker ben ik nog altijd aan het ontdekken en daar transformeren mijn onderwerpen ook in mee."

Waar geniet jij keer op keer van bij jouw vak? En waarom?

"Na een lange, en soms eenzame, pre-productie krijg ik altijd het meeste energie van op set staan. Ik geloof dat daar zoiets moois als intuïtie enorm de leiding neemt. Na een fysiek en mentaal slopende draaiperiode vind ik het ook heerlijk om uit te rusten in de montage en om m'n gedachten nog eens op een rijtje te zetten. Maar als ik moet kiezen, dan kies ik voor het draaien! Al is dat tegelijkertijd ook meteen de kortste tijd voor een filmmaker."

Kun je iets vertellen over waar je nu mee bezig bent?

"Ik ben op dit moment al zo'n anderhalf jaar bezig om de korte fictiefilm Aarde & Zon te maken. Het is een film die gaat over thema's als het Antropoceen en klimaatverandering, via het perspectief van een jong koppel op reis door Frankrijk. Het is een poging om een verband te leggen tussen hun relatie en de nieuwe wereld die verandert door de impact van klimaatverandering. Best ambitieus, maar daardoor ook een enorm interessante uitdaging om aan te gaan. Het afgelopen half jaar zijn we er niet in geslaagd om fondsen te bereiken die hier in geloven, dus daarom hopen we het via crowdfunding te kunnen financieren. "

Wat is jouw motivatie geweest om Aarde & Zon te starten?

"Zoals bij elke film die ik maak, ga ik altijd een week in een bungalow zitten en probeer ik me af te vragen wat mij nou echt interesseert. Om uiteindelijk twee jaar met zo'n film bezig te zijn moet het natuurlijk echt iets zijn wat mij dat bepaalde vuur geeft. Dag in, en dag uit. Dat gevoel heb ik maar zelden, en daarom vind ik het ook lastig om een nieuw idee te verzinnen. Dat vuur had en heb ik heel erg bij dit plan. Los van dat dit mijn eerste serieuze fictie-uitdaging wordt, is dit ook een thema wat mij enorm aan het hart gaat. 

Het verhaal gaat over klimaatverandering, maar niet op een platte directe manier. Ik houd geen spandoek vast met 'Save the planet'. Ik geloof daar niet heel erg in. Kubrick zei ooit: 'If you really want to communicate something, even if it's just an emotion or an attitude, let alone an idea, the least effective and least enjoyable way is directly.’ En dat probeer ik ook met mijn films niet te doen. Om echt impact te hebben moet je het publiek ook laten werken. Nodig ze uit en laat ze onderdeel van de reis zijn.

Stel je krijgt de kans je 'jongere ik' zelf advies te geven, wat zou dat zijn?

"Het is heel makkelijk om iets afgezaagds te zeggen hier en dat ga ik ongetwijfeld ook doen, maar ik denk dat ik tegen mijn jongere zelf zou zeggen dat hij vooral moet genieten van elk moment. Elk moment is ook tegelijkertijd je laatste. Je bent maar een keer 16, 17, 18, 19 en voor je het weet ben je alweer 28 en moet je een enorme huur betalen en zijn er allerlei verantwoordelijkheden. Ik ben vroeger zoveel bezig geweest met de toekomst en met m'n eigen ambities, dat ik af en toe wel eens ben vergeten om te genieten van het nu. Dat leer dan je dan meer als je ouder bent, maar dat heeft eigenlijk wel te lang geduurd."

Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?

"Ik ben enorm trots dat mijn laatste film was bekroond tot allerbeste afstudeerfilm bij het Nederlands Film Festival vorig jaar en ook recentelijk het Odense Filmfestival heeft gewonnen. Maar los van de prijzen ben ik vooral trots dat ik een film heb kunnen maken die mij representeert. Waar ik 100 procent als maker achter sta. Dat hoop ik ook heel erg te kunnen doen met m'n nieuwe film."

Wat mis je nog in het Nederlandse filmlandschap?

"Ik ben vorig jaar afgestudeerd en ik heb best wel moeite gehad om m'n draai te kunnen vinden in deze sector. Talloze filmplannen waar ik dan maanden aan had gewerkt, werden afgewezen. Ik denk dat fondsen zich zo erg kunnen vastpinnen op filmplannen, in plaats van in het vertrouwen in de maker zelf. 

M'n afstudeerfilm had een verschrikkelijk filmplan, maar dat betekent niet meteen dat het toeval was dat de film uiteindelijk wel is geslaagd. Ik geloof dat het ook belangrijk is, en zeker bij jonge makers, om meer vertrouwen te leggen in de maker dan in het plan. Een goeie film is zoveel meer dan een idee op een paar pagina's. Echte talentontwikkeling begint bij vertrouwen in de maker."

Wat zouden regio's als bijv. Limburg, Friesland en Zeeland kunnen toevoegen aan de Nederlandse filmwereld?

"Ik denk dat zij enorm kunnen bijdragen aan de diversiteit van het landschap. Vaak zien we vooral filmmakers uit de grote steden die met verhalen komen uit de stad. Die kennen we. Ik denk dat het juist enorm verbindend kan werken om ook meer stemmen uit de provincie te horen. Om even die randstad-bubbel af en toe te breken. Daar is film het ideale medium voor."