Hoe is het om in de kast te zitten, als eruit komen bijna onmogelijk lijkt? Die vraag hield Hidde Muskee bezig nadat hij een artikel las over een pedofiel die voor zijn gevoelens uitkwam. Met zijn afstudeerfilm Schervengericht wil hij een licht schijnen op dit verdomhoekje van de samenleving.
"Zal Mats zijn geheim kunnen delen en worden geaccepteerd voor wie hij is, of wordt hij veroordeeld voor iets wat hij niet gedaan heeft?"
Kun je iets over jezelf vertellen?
"Ik ben Hidde Muskee, 24 jaar. Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Groningen (provincie en stad). Op dit moment woon ik in Utrecht. Dit jaar studeer ik af in de richting audiovisuele media aan de HKU, als scenarioschrijver en regisseur met de fictiefilm Schervengericht."
Waar geniet jij keer op keer van bij jouw vak? En waarom?
"Het moment dat je op de set staat en de spanning en adrenaline door je lichaam giert. En er eigenlijk om de twee minuten een nieuw probleem ontstaat, dat je dan hopelijk oplost. Ook vind ik het altijd fantastisch wanneer er mensen meegaan in je enthousiasme en hun eigen vertaalslag maken van het onderwerp, in bijvoorbeeld muziek of een specifieke decoupage."
Kun je iets vertellen over waar je nu mee bezig bent?
"Op dit moment ben ik bezig met mijn afstudeerfilm Schervengericht. Het is een verhaal over schaamte voor wie je bent en angst voor wat je kan worden. Het wordt een film die een ander perspectief laat zien over een beladen onderwerp."
"De film gaat over Mats. Mats is een student en woont samen met twee huisgenoten. Hij is een niet handelende pedofiel, maar dit gevoel stopt hij diep weg. Dit lukt tot één van zijn huisgenoten zijn kleine broertje mee neemt naar hun studentenhuis. Mats wordt op dat moment geconfronteerd met zijn eigen gevoelens en kan niet langer om zijn seksualiteit heen. Zal hij zijn geheim kunnen delen en worden geaccepteerd voor wie hij is, of wordt hij veroordeeld voor iets wat hij niet gedaan heeft?"
Wat is jouw motivatie geweest om Schervengericht te gaan maken?
"Een aantal jaar geleden las ik een artikel over twee ouders die het verhaal vertelden over hoe hun zoon uit de kast kwam als pedofiel. Het was een menselijk en emotioneel verhaal, dat mij een nieuw perspectief gaf op het onderwerp pedofilie. Want voor dat moment dacht ik dat een pedofiel per definitie een kindermisbruiker was en voelde ik afschuw voor deze mensen. Dit verhaal bleef me bij. Als homoseksueel herkende ik het in de kast zitten. Maar hoe is het om in de kast te zitten als eruit komen bijna onmogelijk lijkt? Dit menselijke perspectief aan een verder beladen onderwerp, is iets wat ik graag wil vertellen."
Wil je Schervengericht steunen?
Stel je krijgt de kans je 'jongere ik' zelf advies te geven, wat zou dat zijn?
"Probeer altijd een balans te vinden tussen je werk/je projecten en je persoonlijke leven. Plan vrije tijd in en zorg dat je genoeg 'oplaad'-tijd hebt. Aan één stuk door werken levert geen beter werk op. Niet alle films die je kijkt, hoeven te maken hebben met je onderwerp. Soms is een zoetsappige musical juist ook fijn. Dit voelt eigenlijk als een advies wat ik nog elke dag moet horen."
Welke prestatie heeft jou het meest trots gemaakt?
"Het meest trots ben ik nog steeds op mijn aanmeldingsfilm. De film heet Blue Light en heb ik gemaakt als absoluut broekie. Ik had een hele ervaren crew om me heen, die mij voorzichtig door het proces loodste en ervoor zorgde dat het nog steeds iets is waar ik trots op ben."
Wat mis je nog in het Nederlandse filmlandschap?
"Ik ben natuurlijk nog een beginneling in het Nederlandse filmlandschap, iemand die net komt kijken. Maar wat ik mis zijn de films die extremen opzoeken. We volgen nog heel erg gebaande paden en kijken niet naar de specifiekere, interessantere verhalen. Liefde is inderdaad een onderdeel van het leven maar echt niet het enige waar films over hoeven te gaan. Waar zijn de films over haat, hypocrisie en afgunst."
Wat zouden regio's als bijv. Limburg, Friesland en Zeeland kunnen toevoegen aan de Nederlandse filmwereld?
"Ik denk dat deze provincies heel veel kunnen toevoegen aan de Nederlandse filmwereld. We horen al zo vaak verhalen over Amsterdam, Utrecht en Rotterdam. Af en toe komt er een filmmaker langs die een ode brengt aan zijn geboorteplaats. Af en toe een ode brengen is veel te weinig, want dat geeft maar één perspectief. Als we niet meer alles (productiehuizen, apparatuur verhuurbedrijven, etc) concentreren in Amsterdam maar lokaler, dan kunnen we veel meer diverse, interessante verhalen tegenkomen."
CineSud x CineCrowd
CineSud spreekt maandelijks met makers die crowdfunden via CineCrowd. Zo brengen we nieuwe makers en publiek al in een vroeg stadium met elkaar in contact en zetten we nieuwe projecten in de schijnwerpers. Wil je ook projecten steunen van nieuwe makers? Check dan cinecrowd.com.