Kunnen jullie iets over jezelf vertellen?

"Emma-Rose Thompson, 27 jaar. Geboren in Venlo, Limburg. HBO Dansopleiding aan het Conservatorio Superior de Danza María de Ávila in Madrid afgerond. Op dit moment werkzaam als assistent-scenarist van Paula van der Oest en op projectbasis bij Oscar van Woensel."

"Maxim van den Broeke, 28 jaar. Geboren in Amsterdam. Bachelor Media & Cultuur, Master Documentaire & Fictie afgerond aan de UvA. Op dit moment werkzaam als Assistent-Regisseur op set bij verschillende projecten."

Waar genieten jullie keer op keer van bij jullie vak? En waarom?

"Het constant werken met nieuwe mensen. Zowel buiten de set als op set ben je creatief bezig met een enorme groep waarbij ieder op zijn eigen manier iets toevoegt aan een project. De manier hoe verschillende gedachten, ingevingen en kwaliteiten bij elkaar komen en tot iets uitbloeien blijft keer op keer magisch." 

Kunnen jullie iets vertellen over waar jullie nu mee bezig zijn?

"Op dit moment werken wij los van LifeLine aan een pitchdocument waarin wij vijf tot tien projecten uit aan het werken zijn. Twee van deze projecten hebben een Zuid-Afrikaans basis; Wij willen ons dan ook deels richten op de Zuid-Afrikaanse filmindustrie; het is een industrie die daar op dit moment een enorme groei aan het doormaken is en gezien Emma-Rose haar Zuid-Afrikaanse roots lijkt dit ons een mooie stap om ook daar onze stempel te drukken."

Wat is jullie motivatie geweest om dat te doen wat jullie nu doen?

"Het vertellen van verhalen die niet verteld worden. Iedereen op deze wereld heeft verhalen; deze mensen hoeven niet per se in de creatieve industrie werkzaam te zijn; het is bij het aanhoren van dit soort verhalen waar wij beiden op aangingen. Waarom worden dit soort verhalen nooit vertaald in een film? Onze motivatie was dan ook om niet alleen onze verhalen te kunnen vertellen, maar ook de mooie, aangrijpende, liefdevolle verhalen waar wij een film in zien."

Stel je krijgt de kans je ‘jongere ik’ zelf advies te geven, wat zou dat zijn?

"Durf direct te doen en vooral hulp te vragen; dat is het advies wat wij zouden geven. Wij waren beiden angstig om de eerste stappen te nemen in film; ofwel de aanwezige angst om te falen, bang dat het verhaal niet bijzonder genoeg was. Het vragen van hulp hoort bij het vak van film maken. In je eentje kan je een film niet maken; Achteraf gezien krijg je vooral positieve reacties en is hulp dichterbij dan je denkt!"

Welke prestatie heeft jullie het meest trots gemaakt?

"Het samen zo lang bezig zijn geweest met verschillende opzet/scriptversies van onze eerste korte film; en nu eindelijk, na ontzettend veel vruchtbare sessies met verschillende mensen, een script hebben liggen wat voelt als ONS project waar bloed, zweet en tranen in heeft gezeten."

Zijn er ontwikkelingen waar jullie naar uitkijken?

"Onze nieuwe filmavontuur in Zuid-Afrika; we zijn bezig met het leggen van contacten en het opbouwen van een klein netwerk om vanuit daar een Zuid-Afrikaanse productie te maken."

Welke uitdagingen of kansen zien jullie in Limburg?

"Om de randstad volledig te kunnen samenvoegen met de verschillende regio’s. Hier mist nog veel samenwerking. De regio’s onderling communiceren wel; maar de randstad blijft als grootste bubbel de grootste speler."

Wat is voor jullie de meerwaarde van het maken van films in ‘de regio’ in het algemeen (buiten een epicentrum als de Randstad)?

"Om mensen te laten zien wat Limburg in zijn mars heeft. Niet alleen de manier van omgang met elkaar maar ook de omgeving. Limburg is zo’n prachtige filmlocatie wat veelal wordt gemeden vanwege financiële redenen (aangezien in grote producties de crew en apparatuur allemaal uit de randstad komt)."

Op welke gebieden zien jullie nog mogelijkheden tot verbetering met betrekking tot het maken van films in de regio?

"De ambitie om de filmindustrie naar de Euregio te trekken is er een die wij volledig steunen en waarvan wij heel helder de meerwaarde zien. Helaas gebeurt het nu nog vaak dat, net zoals er in de randstad een relatief “kleine” gesloten bubbel ontstaat, er ook in de Euregio een bubbel begint te ontstaan. Je zit erin, of niet... die oogkleppen zorgen soms voor gemist kansen voor veel talentvolle filmmakers. Waar kun je terecht als je niet volledig binnen de bubbel van de Euregio past zoals die zich nu aan het vormen is, maar ook nog niet ervaren genoeg of vanwege locatie binnen de Randstad bubbel? Wij hadden en hebben nog steeds de hoop dat de Euregio dat gat weet te dichten door openminded en verwelkomend te zijn naar ieder die ambitie, talent en gedrevenheid voelt. We hopen dat de Euregio de Randstad laat zien dat er meer is dan je veilige, bekende netwerkje van mensen."

Wat adviseren jullie aan andere media-filmprofessionals?

"Durft te vragen, en durf te doen!" 

Wat missen jullie nog in Limburg?

"Een mogelijkheid om apparatuur van de verschillende departementen dichterbij Limburg te huren. Nu zijn de grootste bedrijven die dit verzorgen voor alsnog in de randstad."